Adam Mickiewicz
MENU
Strona Główna
> Zyciorys Adama Mickiewicza <
Galeria
Prace Adama Mickiewicza


Adam Mickiewicz urodził się 24 grudnia 1798. Był synem Mikołaja Mickiewicza
Jego braćmi byli Aleksander i Franciszek Mickiewiczowie.W latach 1807–1815 uczęszczał
do dominikańskiej szkoły powiatowej w Nowogródku.
W 1812 miały miejsce dwa ważne wydarzenia w jego życiu:
16 maja umarł jego ojciec, a nieco później przez Nowogródek
przeszły wojska Napoleona, maszerujące na Rosję.

W 1815 Mickiewicz wyjechał do Wilna w celu podjęcia studiów.
Studiował nauki humanistyczne na Cesarskim Uniwersytecie Wileńskim
Jeszcze w czasie studiów, w 1817, wraz z Tomaszem Zanem i
i grupą przyjaciół założył Towarzystwo Filomatyczne, które z czasem przekształciło
się w spiskową organizację narodowo-patriotyczną.Organizacje te
w 1822 roku liczyły już ponad 200 członków. Ich aktywność, cele i coraz
wyraźniejsze proniepodległościowe aspiracje nie uszły czujnej uwadze carskich służb policyjnych.

W 1819 rozpoczął pracę jako nauczyciel w Kownie, gdzie mieszkał do 1823 roku.Cały okres patriotycznej
młodości wileńsko-kowieńskiej i zesłania w głąb Rosji zaowocowały później,
napisanymi podczas pobytu w Dreźnie, Dziadami cz. III. Z Drezna udał się do Paryża, gdzie osiadł na stałe
i spędził ponad 20 lat. W 1834 ożenił się z Celiną Szymanowską, z którą miał sześcioro dzieci Ze względu na pozycję
społeczną i aktywność w polskich środowiskach patriotycznych Adama Mickiewicza uznaje się powszechnie
za czołowego reprezentanta tzw. Wielkiej Emigracji.We wrześniu 1855 roku – podczas wojny krymskiej, po śmierci żony
i zostawieniu nieletnich dzieci – wyjechał do Konstantynopola, aby tworzyć oddziały polskie, a także złożony z Żydów,
pod nazwą Legion Żydowski, do walki z carską Rosją. Zamieszkiwał w domu wdowy po kapitanie wojsk tureckich, gdzie zmarł.
Pochowany w tymczasowym grobie w Stambule. W domu, w którym mieszkał i zmarł.